An

Ne de az şey biliyormuşum hakkında, bunu farkettim bugün. Hızla geçen günlerimizin altındaki boşluğa düştüm ve uzunca bir süre kalkamadım yerden.

Yeterince ilgilenmemişim demek ki seninle dedim kendime. ‘Bu kadar aşık olacağımı bilseydim keşke.’ Çayı kaç şekerli içtiğini unutmuşum mesela, veya en çok hangi rengi sevdiğini. Gerçi sen bana hiç özelini açmazdın ki. Sevgiliden çok iki samimiyetsiz dost gibiydik bu konuda. Ben sorular sorardım, sen de ustaca farklı bir konu hakkında cevap verirdin. 

Şimdi düşünüyorum da, belki de sevişmekten çok konuşmamız gerekiyordu. Ayaküstü ortaya çıkmış kısa bir deneme yazısı gibiydik. Hızlı olay akışı, anlamsız cümleler, saçma bir son. 

Ve bu son, ne yazara yakıştı ne de karakterlere.