yüksekmonoksit

Farkettim de büyümüşsün, olgunlaşmışsın. Çok daha güzel olmuşsun böyle biliyor musun?

Şimdi elimdeki fotoğraflarınla yüzleşiyorum; kiminde beraber gülüyor oluşumuz, kiminde ise bensiz gülüyor oluşun göze çarpıyor. Bazılarından iki, bazılarından üçer tane olmak üzere 34 tane fotoğraf var elimde. Bilmiyorum neden fazla... Kimini kitabın en sevdiğim sayfasına, kimini yastığımın altına sıkıştırıyorum. Gördüğüm tüm rüyalar, sensiz bir yastığa baş koyduğumda çirkinleşmişti çünkü. Ve sanki ben konuşuyormuşum gibi konuşuyordu Oblomov, ‘İnsan nasıl bu kadar güzel olabilir’-di. Evet, evet Sayın Oblomov, bir insan nasıl bu kadar güzel olabilir? Sanki dünyadaki bütün diğer güzellikler onun eseriymiş gibi.