Mevsimlik işçilerin göçü gibi bakıyor gözlerin
Vapurdan indikten saatler sonra bile
Kulağından martı seslerinin silinmemesi gibi
Düşlüyorum seni
Masumiyet beliriveriyor gamzelerinden
Gülüşünde çocuklar şen şakrak
Sanki pamuk şekeri bedavaya getirmişler!
Gönlünde kuşların kanat çırptıklarını görüyorum
Bir kapıyı açıp mavi bir dinginliğe
Özlem görüyorum
Nasıl da dolaşıyor ruhun
En kalabalık yerlerde bile tenhâları seçerek
Bir kış vakti gece lambasının
Loş ışığında düşlediğin umudu biliyorum
Onca dalganın içinde
Aradığın dinginliği bulamadığını
Ve düştükçe en derine
Uzak kuyuların içinden çıkamadığını da biliyorum.
Gözlerin diyorum
Gözlerin ele veriyor seni.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder