Gel

Hayır sen değil!
İlk yazım dahil uğruna yetmiş dört adet yazı yazdığım kız.

Sen değil.
Bilmiyorum kim. Ama hep sen zannediyorlar. Değil. Hem ben onları sana değil. Gözlerine yazdım  -şimdi bununla avutuyorum kendimi- .
“O” gelsin.
“O” kim ben de bilmiyorum.
Ama gelsin.
Kapıları izlerken yoruluyor beynim.
Gecenin bu saatinde “yok be güzelim, ne kahvesi” dediğimde gülerek mutfağa gidecek olan gelsin.
“Ama sen çok sigara içiyorsun, ver bakayım şunu” deyip ağzımdaki sigarayı çalabilecek olan gelsin.
Benden saatler önce uyanıp, tekrar yatağa geldiğinde kafama bir kez vurarak “Kalk len! Kahvaltı hazırladık o kadar.” Diyecek olan gelsin.
Ya da “Kalk kız bilgisayardan, sevgilin savaşa gidecek.” Dediğimde oyunumu çoktan açıp omuzlarıma masaj yapmaya başlayacak olan gelsin.
Ütü yapmaktan anlamayan gelsin de ütüyü benim yapmam karşılığında kıyafetleri katlayacak olan gelsin. –efsane ütü yaparım-
He bu arada mümkünse sade kahve içen gelsin. Bak onu unutmuştum.
Ya da bende ki değerini anlamayıp da Jimi Hendrix yastığımın üstüne oturmayacak olan gelsin.
“Konuşma len!” dediğimde, “Konuşsana len!” diyecek olan da olur.
Elimde kitap gördüğünde. “Vaay ver bakayım, hadi görüşürüz.” Deyip okumaya başlayacak olan gelsin.
Ama sen değil.
Sen olmaz.
“O”