Fışkıran pınarlar gür konuşurlar.
Gönüldür,gece fışkıran bir pınar.
Uyuyamayandır;şarkıları gece seven,
Gönüldür bir sevenin hasretiyle kuşatılan.
Karanlık olmasaydım bir gece!
Nasıl soğururdum hayatın memelerini?
O getirmiş gibi lanete.
Düşkünlüğüyle zehirledi kutsal pınarı,
Kirlenmiş hayallerinin adını sevinç koyarken.
Zehir emerdim kılcallarıma
Hayatın memelerinden.
İmrendirir
Beklemeyen gözler,
Pırıltısız özlem gecelerini.
Bütün affedenlerin acısı,
Tekrar lanetlerdi geceleri.
Toklukta ki zoraki açlık
Kefilidir gecenin,
Açlıkla
Aklımdan
Anılarımı çalmak isterim.
Ne de çok acıkmışım anılarıma.
Sıçramakta kararsız çekirge gibi,
Affetmeyi kurar,
Tek başınalığım..'
Affediliş,hevesin tek gecelik pansiyonunda öldü
Ve bıktırdı O'nu da O'nun Tek başınalığı..'
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder