Tek Başına!

   Her şey üstünü üstüne gelir bazen.Bağırırsın ama duyulmaz sesin.Çünkü diptesin.O gelsin ve kurtarsın seni istersin.
Ama ilk o atar seni o çukura.Çaldığı gülüşlerini geçtim , sevginizi bile çalar senden.Sen bu kadar severken o seni kaybetmek için uğraşır.Sen kaybolmak istemezsin.Onun umrunda değildir.Seni anlayan insanlar da bir süre sonra yardımcı olmaz sana.Sen tek başına kalırsın.Kaleme , deftere sarılırsın.Şarkılara saklanırsın.Yatağın bir deprem yeri oluverir , uyuyamazsın.Uykuyu boşver.Uyku umrunda değil.Sen kaybolmak istemezsin ama sonu olmayan bir çukura atılırsın.Çıkış yolu arıyorsun.TEK BAŞINA.Kimse yardım edemiyor.Belki etmek istemiyor.İnsanlar garip.Dün seni kaybetmekten korktuğunu söyleyen adam , bugün korktuğu şeyi yapıyor.Bu dünyada dostluğu , aşkı , dahası insanlığı kirleten o kadar çok insan var ki… Sen tek başına temizleyemiyorsun.Sen başlıyorsun , diğeri bitiriyor.Kirli dostluklar , kirli aşklar kalıyor geriye.Geriye sadece artıklar kalıyor.”Belki”ler kalıyor.Bir “keşke” koleksiyonun oluyor kimseye gösteremediğin.”İyi ki”ler tarafından terk ediliyorsun.Çukur genişliyor.Garip bir dünyadan normal insanlar bekliyorsun.YANLIŞ ! Bu dünya hepimizi baştan çıkarıyor.Dünya kirli olmak istiyor.Sen onun yolundan gidiyorsun.Gitmese keşke kimse.Birileri temiz kalabilse bu pisliğe inat.Birileri temiz kalabilse dostluk uğruna , aşk uğruna.Birileri keşke fedakar olabilse… Ama olmuyor.Hiçbirimiz temiz değiliz.Temiz kalamayacağız.Kimisi zaten temiz kalmak istemiyor.Sevgi yerini nefrete veriyor ağlayarak.Dostluk yerini çıkarcılığa veriyor.Aşk alıp başını gidiyor bütün bunlara dayanamayarak.Ve sen tüm bunlara rağmen temiz kalmaya çalışıyorsan TEKSİN.Bunu unutma !