Gözyaşları Diyarı

Gözyaşları diyarı farklıdır. Anlayamazsın. Herkesin diyarı farklıdır zaten. Hepimizin gözleri bir ara görmeyi unutmuştur. Boğulmuştur. Sonunda mutluluktan haber verenler olmuştur.
Bana olmadı biliyor musunuz? Hiç kimse bu yaşlı gözleri silmek istemedi. Herkes korktu kaçtı. Benim gözlerim boğulmaya devam etti. Onlar ise sadece izlediler. Artık umudum kalmadı, hayal kuramıyorum. Rüyalarıma da gelmiyorsun artık. Bu kadar kötü olmasaydın keşke. Benim sevgilim nerede? Ağlıyorum aklıma geldiği yerde. Ben öyle bir yazı yazmak isterdim ki içinde yalnızca sen ve ben olacaktık. Belki sevgi de olurdu. Sen seçerdin. Bir yemek yapmak gibi. Sen ve benden. Baharatları sen ayarlayacaktın. Ben yalnızca sevecektim seni. Hadi! Kalk gel artık. Nedenini yanımda düşünürsün. Ben aşkımı ucuz romanlara, ucuz sayfalara yazmak istemiyorum aslında. Aşkımı senin kalbine yazmak istiyorum. Senin de gözyaşı diyarın vardır eminim. Sen başkasının kalbine işlemek istiyorsun aşkını. Başkasının gözyaşlarını silmek istiyorsun ama izin vermiyor. Ben silerim seninkileri, sen de benim gözyaşlarımı sil. Ağlamayı bırakalım. Güzel rüyalara uyanalım birlikte. Bu yazdığım son yazım olmasın.

Bak gözlerime, ağlıyorum hala. Hala yaşıyorum. Yanlış bir kalbe işlemeye çalıştığım için yalnız ölebilirim. Ancak ölene kadar vazgeçmeyeceğim demek bu.

Ciğerim nefessiz kalana kadar sigaramı da içeceğim. Her çakmağımda sen olacaksın. Seni bitirip, gidip yeni bir sen daha alacağım. Yeniden seveceğim seni. Sen giderken yağmur yağıyordu, bulutlar griydi. Hala öyle mi? Ben seni öyle acılı bir gecede buldum. Kaybettiğim gece de öyleydi. Her yerde aradım seni. Bach melodisinden, Necip Tosun dizesine kadar bakmadığım yer kalmadı. Aslında her yerdesin ama tam değilsin. Dağılmışsın hayatıma.

Bugün çok kötüyüm. Kimse gelmesin yanıma diyorum. Kırarım herkesi, dostu da, kadehi de, şişeyi de kırarım bugün. Gözümde anılar canlandıkça. Kim var  benim gibi diyorum. Gençliğim neden böyle acı dolu günlere gömüldü, bir sevgi yüzünden neden yollara düşüyorum?

Dün gece yine içerken gözyaşları diyarına düştüm ben. Sokaklara düştüm. Gezdim bomboş sokakları. Umudum olsa birinde oturup senin gelmeni bekleyip duracaktım. Ama yoktu umudum tüm gücümü kullandım sokaklarda seni ararken. Yine isyan ettim yaşantıma. Yine ben arıyordum. Sen bekliyordun öylece. Sıkıldım artık bu hayattan. Saat dört on üç. Bir çift geçiyor sokaktan. Diyorum ki “artık yaşamak istemiyorum aranızda”. Sahte mutluluğu istemiyorum ben.

Ölüm benim doğum günüm olacak. Sende doğacağım o gün. Sürekli seninle yaşayacağım. Seninle gülüp, ağlayacağım. Korkularım vardı ya bir ara korkup kaçtı onlar. Ölümden de korkmuyorum artık. Öleyim de götür beni gittiğin yere. Olmadı senin gözyaşları diyarına gireyim. Bir damla olmaya bile razıyım.