F16

   Günaydııaaaoooonnh! Aaah! Her yerim ağrıyo! Uff, bu tepemdekiler de ne böyle? Burası ne biçim kokuyo? Üstümdeki bu ağırlık ne?
Niye her tarafım turuncu? Ayy, yapış yapış olmuş üstüm başım!
   Keşke, hep matematik defterinin arasında sıkıntıdan patlayan sıradan bi yaprak olarak kalsaydım! Bu maceranın nasıl başladığını hiç sorma! Hepsi o boş ders yüzünden! Haa, tabi eğer o defterin tam ortasındaki sayfa ben olmasaydım bunlar başıma gelmezdi. Sahibim tam en son sayfayı koparacakken, zeki(!) bi arkadaşı vermişti 'en ortadaki sayfayı yırtma' fikrini. Neymiş, o zaman şöyle şöyle olmazmış! Peh, yesinler!
   Aslında ilk başta herşey çok güzel gidiyordu. Hayal bile edemeyeceğim kadar mutluydum. Uçuyordum! Bu tarif edilemez bir histi, çizgilerime kadar mutluydum. Artık adım bile vardı:F16. Tüm gözler benim üzerimdeydi. Arada bi düşüşler yaşıyordum ama beni memnun etmek için öyle bi koşuşturuyorlardı ki! Onların o heyecanı beni dinç tutmaya yetiyordu bile!
   Ve en son düşüşüm... Sonra kapının açılması... Ve ardından herkesin sus pus olması... Tam 'hoca olmalıydı bu' diye düşünürken bastığıyla dümdüz edivermesi...Sonrası malum!