Geçmiş zamandan kalma anılarımı koyuyorum önüme, tek tek izliyorum. Sahi ne kadar erken büyümüşüm. Yaşıtlarımın yaptığı çoğu şey ne ara bu kadar boş gelmeye başladı bana ? Bilmiyorum.
Aslına bakarsanız oldum olası büyümek istemedim ben. Öyle aman aman bir çocukluk yaşamadım. Ama hep çekindim büyümekten. İşin ilginç yanı da en erken büyüyen ben oldum ,çevremden.
Zamanın geçip gidişini izlemek tuhaf. Yaşarken insan fark edemiyor elindekilerin kıymetini. Ne değer bilmez varlıklarız aklım almıyor bazen.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder