Saklı Bahçemdeki Aşk

Hiç kimse.. Belki düşünce alemimin kesiştiği
Her yokluğunda, hapisteki ruhumun tükendiği
Saf kalbimin deli ızdırabını Aşkla çektiği
Bir kimse.. İsmi geçince odağımın değiştiği

Utanç: Kaybolmuş o yıllarda eskimeyen zincirim
Ve pişmanlıklarla birlikte sakladığım hislerim
Bu sessizlikten o eksik kalan,tükenen güçlerim
Karanlık yollarda sensiz sonum kaçınılmaz benim

Dayanamıyorum artık bendeki koyu ateşe
Ve bırakıyorum artık fırtınaları bu gece
Ve de kırıyorum o zincirlerimi hece hece
Ama bilemedim ki Aşk vurdu beni bile yere                   

Dünyama çelme takıldı, o deli Aşk tarafından
Bitti gücüm yüreğimdeki o fısıltılarından 
Üstüne bastığımız kaya oluverdi ışıktan
Hepsi bi' anda yıkıldı, ki  daha ilk vuruşundan
      

Sanki Aşk ile susmak mümkün gibi çırpınıyorum 
Yer ışık..ama basmak? Mümkünse deyip deniyorum
Ben bulut misal sarhoş.. Kendimde de kayboluyorum
Damla damla gözlerden hislerle kayıp düşüyorum...