Benim bir ikilemim var. Hayatıma öyle hakim ki sanki benim bir ikilemim yok da ikilem benim hayatımı yaşıyormuş gibi. Evet evet, tam da böyle. Hiç kendim olamıyorum. Kendimi aradığım yolda bir o yana, bir bu yana savrulup duruyorum. Hayatım bundan ibaret. Her an bunu yaşamak ve arada kaldığım bazı anlarda bu arada kalmışlığın ıstırabını çekmek zor elbet. Ama her şey durulup kendime döndüğümde, gece olduğunda mutluyum. Bugün yine kendimi anlamaya çalıştım, evet, o zaman bugün amacına ulaşmıştır. Bugün yine içimde gizli olduğuna inandığım o cevhere doğru yolculuktaydım.
Yeterince açık yazmadığımdan hasılı bir çoğunuz kasdettiğimden farklı şeyler anladı, eminim, ama umrumda değil. Neye ihtiyacınız varsa onu anlayın. Siz de size giden bir yol yapın bu okuduklarınızı ve hayatınızdaki diğer her şeyi. Siz de içinizdeki cevhere doğru yolculuk edin okurken. Yazar amacına ulaşmıştır.
Yine kelimeler isyan etti derdime,
Anlatamadım yine.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder