Yeterince İyi Olmayan İyi Bayramlar Mesajı

Dün uzun bir aranın ardından şiir yazdım, yazmayı denedim. Samimiyetsizliğin zirvesinden selamlar, oldu şiirin ismi. Delicesine uyduruk ve duygusuz oldu. Aşktan anlamayan biri aşık olmaya çalışmış gibi. Gibisi fazla. Sorunum hala çözülmedi anlayacağınız. Ben girdiğim yeni ortama hala alışamadım. Sevemedim. Bambaşka birilerini tanımak iyi geliyordu bana ama bu kez yapamadım işte. Değişen ben değilim bence, benim istediğim bu değildi. Eski günleri özlemek sorun değil, o anılarda yaşayan insanlar yanınızdaysa eğer. Ama benim yanımda değiller. Sadece anılarda yaşayan insanlar var hayatımda. Kilometrelerce uzakta beni benden daha çok düşünen, beni sevdiğinden hiçbir zaman şüphe duymadığım, bakışlarını hiç sorgulamadığım, her hallerini sevdiğim ve benim her halimi seven insanlar var. Bu teselli etmiyor hiçbir şekilde. Ben Buse'yle her gün saçma sapan dedikodular yapmak, Beyza'nın dizine yatıp ağlamak, Kerime'yle ölümüne didişmek, Zeynep'i sabah namazına kaldırmak, Jijim'in gözlerine bakıp hayaller kurmak istiyorum. Hiç kimse, hiçbir mesaj, hiçbir içten gülümseme, hislerime tercüman olan hiçbir şiir bu acımı azaltmaz ya da ertelemez. Ancak ve ancak kabuk bağlamış yaramın üzerinde yara bandı olur, her hareketinde yeniden acıtır beni. Şimdi herkes işine baksın. Çünkü gerçekten benim için yapabileceğiniz hiçbir şey yok. Bayramı bayram olanlara iyi bayramlar.