Çok özlerdim seni ateş böceği
Yokluğunda çok ağlardım...
Çok dalardım uzaklara,
Uzaklar gözlerin olmuşçasına
Aşkla, hasretle uzaklara bakardım.
Bana gözlerini hatırlatacak
Bir deniz bile yoktu Konya'da.
Ama yüreğim havalanırdı yine,
Sanırdım yerinden çıkacak.
Masumdum o zamanlar ateş böceği,
Özleminden ağlayacak kadar masum...
Ne zaman ki anladım gelmeyeceğini,
Ben o gün ebediyyen sustum.
Mısralarıma ödettim diyetini;
Kinimi, kederimi onlara kustum.
Sonra bana şair dediler, sana seci...
Ben kozadan çıktım, yetiş ateş böceği!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder