Ne kadar da çok yer edinmiştir hayatımızda. Bazen kendimizi tehlikede
hisederiz, hemen kaçarız karanlık bir odadan. Bazen ise güvende
hisseder, ışık istemeyiz odamızda. Bazen karanlık sokaktan geçmeye
korkar ama bir akşam gelir karanlık sokak ararsın. Gözyaşlarını
karanlığa armağan etmek için. Ne kadar da vefalı bir şeydir karanlık
bazen “Seç” der sana bu karanlığı ne ile doldurmak istiyorsun diye. Ama
ben doldurmak istemiyorum hiçbir karanlığı.
Ben dünyanın en güzel karanlığı olan senin gözlerinde kaybolmak istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder