Ben bugün bir yaş daha büyüdüm.

En son hatırladığım musmutlu kahkahalardı doğum günlerinde. Şimdi ise garip bir hüzün, birazda eksik kalanlar var. Aile, dostlar, birtakım kutlamalar falan.
Uyandığın zaman belki de o gün içerisinde okuyacağın en güzel mesajı okursun ve gözyaşların kopar yavaşça göz pınarından doğum günlerinde. Her yeni yaşta olduğu gibi bu sene de biraz keşkeler ve iyi kiler biriktirdim. Bazı pişmanlıklarım var sanırım. Kendime bile itiraf edemediğim çoğu zaman. Kahkahalarım var, sonunu hiç düşünmediğim. Kimileri aniden girdi hayatıma, kimileri de aniden gidiverdiler. Her sene olduğu gibi bu sene de kimseyi zorla tutamadım hayatımda. Bazıları elimden kayıp yavaşça parçalandılar diyebilirim sanırım. Kimisini ben kırdım eh bazıları da bile bile lades dediler.
Çok sevdim insanları. Bazılarını daha çok. Kimi zaman tek bir insana göre yaşadım. Onun sevgilerini sevdim, hüzünlerini paylaştım, beraber kahkaha atıp, beraber ağladık. Zaman geldi anne kokusuna ya da baba kucağına ihtiyacım oldu. Marmaris'e gittim uçarak. En güzel huzuru koklamaya; en güzel sevgiyi tatmaya bir kez daha, bir kez daha ve bir kez daha. Yine birçok şey öğrendim; kimisini isteyerek, bazısını istemeden de olsa öğrendim. Birçok film izledim. Bazen isimlerini bile bilmeden. -Eh babanız film izlemeyi seviyorsa ona eşlik ederken ismini bile bilmediğiniz çok film izleyebiliyorsunuz.- Yepyeni müzikler dinledim. -itiraf ediyorum yabancı müziklerin isimlerini unuttuğum için öykü playlistlerinde gizlice dinliyorum - bazen bir şarkıya aşık oldum. Günlerce, aylarca bıkana kadar dinledim. Bu yaşım bana bir çok üniversite dostluğu getirdi. Bir çok üniversite anısı kattı.  Bazı eski dostluklarımı pekiştirdi. Yeni insanlar kattı biraz da benim hikayeme bu yaşım. Kimilerini sevdim, kimilerini bir dakika görmeye dahi tahammül edemedim. Ama hepsinin adı geçti benim hikayemde. Bugün yine bir sürü şey öğreneceğim ben. Yarın. Öbür gün. Ya da başka günler. Hepsi güldürmeyecek tabii ki, bazen de ağlayacağım. Belki aşık olacağım, kıpır kıpır olacak içim. Bilmiyorum. Yaşadıkça öğreneceğim. Bildiğim tek bir şey varsa her günümü dolu dolu yaşamak zorunda olduğum. Pişman olma lüksü olmadan, ama bazen de sonunu düşünmeden. Kahkahalarım olmak zorunda, aynı gözyaşlarım gibi. Ve ben her gün tekrar gülmeliyim. Özlemlere ya da kayıplara inat. Ben bugün yine çok şey öğrendim. Yine güldüm, güleceğim. Hatta bolca kahkaha atacağım. Belki bir iki damla da gözyaşı dökerim. Özlemlerime, kırgınlıklarıma. Ben bugün biraz kırık bir mutlulukla uyandım. Ben bugün bir yaş daha büyüdüm.