ve kadın..

Gözleri kan çanağı içindeyken

gülmüştü kadın,

çektiği acıdan daha can yakıcı olmasına rağmen..

Durmuştu kadın, 

attığı her adımın ona gideceğini bildiğinden..

Susmuştu kadın,

hıçkırıklarının duyulmamasını istediğinden..

Ellerini sıkmıştı kadın,

onun ellerinin sıcaklığına aldanmadan..

Taşınmıştı kadın,

anıları kaldırmadan oradan..

Kollarını sardı bedenine kadın, 

Susturdu titreyişini

kalbinin kırıklarına dokunmadan..

En sonunda pes etti kadın,

Kirpiklerini defalarca kurulamaktan..

Sessizleşti kadın,

cümleleri haykırmaktansa yutmaktan..

Körleşti kadın,

gözlerini kaçırmaktan

görmemezsizlikten gelmekten

gözlerini devirmekten

onun gözlerini görmemek istediğinden

olanlara şahid olmamaktan..

Defalarca kez öldürdü kendini kadın,

hayallerinde atladığı yollarda..

Kadın pes etti,

beklemekten..

Artık kadın,

vazgeçti.