şizofrenik 2

-Gözlerim yanıyor.

-Bu kadar fazla ağlamamalıydın

-Benim içimde savaşacak güç kalmadı. Böylece durup üzülüyorum.  Sanki ne yapsam hiçbir işe yaramayacak gibi.

-Çünkü bu senin ilk terkedilişin değil. O gitti kalbinden bir parça söküp aldı.

-Her geldiğinde parçaları yerine yerleştiriyor ama. Giden hiçbir parçan geri gelmedi Azazem kalbullen, tüketti  seni.. yavaş yavaş  aldı götürdü içinde saf sevgi kalmadı.

-Ama hala onu sevdiğimi hissedebiliyorum.

-Biliyorum. Bunu bende hissediyorum, kızgınlık , öfke nefretti hissettiğim gibi. Dediğim gibi içinde saf sevgi kalmadı. O geldiğinde öfke , kızgınlık nefret kayboluyor çünkü onun yokluğuna öfkelenip kızıyorsun. Onsuz kalmaktan nefret ediyorsun. Ama tükenmişsin artık. Bunu kendinden saklayamayacak kadar tüketilmişsin.

-Belki de bunun  tüm sorumlusu o değildir.

-Sen üstüne düşeni fazlasıyla yaptın   “ Kim kalbinden vazgeçecek kadar kendini bir şeye adayabilir” bu sözü unutmamalısın. Sen kalbinden bile vazgeçtin ve tükendin eser kalmadı  sana dair eski sana dair.

-Peki bende oluşturduğun, yani hala direnmemi sağlayan şey ne?

-Hislerin hala var. Ama aşk yok artık. Aşk insanların en zayıd noktasıdır. Mantığı devre dışı bırakır. Kişiliğini kaybersin. Tıpkı yabancı ülkede asimile olan milletler gibi, bi kaç defadan sonra eder kalmaz bi bakmışsın tanımadığın kişiliğe bürünmüşsün. Sen o kıvama çok yaklaştığında aşk yok oldu damarlarında. Benim yaptığım aşkın üzerinde ki aptallığı yoketmek diğer hislerini kuvvetlendirmek. Ve seni bir başkası  değil sen yapmak.

- Peki ben olabildim mi?

-Bunun cevabı bende değil sende.

-Cevaplardan sıkıldım. Hiçbir sorunun cevabı yok. Dünya daha katlanılabilir bir yer olabilirdi. Ben iki kişilik arasında sıkışmamış olurdum mesela. Hangisi doğru hangisi yanlış , ikisi birden yürür mü bilmiyorum. Ait olduğumu hissettiğim yer yanlış gibi öğretildi oysa doğru dedikleri bana uyuşmuyor.

-Oluruna bırakmalısın.  Zaman herşeyi çözer zırvalıklarına girmiyorum ama oluruna bırakırsan üzerinde düşünmezsen ve asla insanların düşüncelerini önemsemez doğru yere ve ait olduğun yere ulaşırsın.

-Yalnız kalmak istemiyorum ama tüm bunlar sona erdiğinde gideceğini biliyorum.

-Tüm bunlar sona erdiğinde ben tüm benliğine yayılmış olucam. Senin sandığın manada bir gidiş olmayacak. Bütünleşmek gibi sizin tabirinizle sevişmek gibi. Tek bir ruh olucaz senle ben..