Bugün 8 Temmuz 2015; içimizde, mutlu olacağımıza dair bir ümit hâlâ var.
Şairler biraz da müneccimdir aynı zamanda
Geleceği görür biraz da şiirler
Yazmamın üzerinden birkaç saat geçmeden
Beni haklı çıkaran şiirlerim vardır benim
Sizlerle güzel duygularda buluştuk sanıyorum sevgili okur. Ben birini sevdim. Kolay kolay sevmem normalde. Ama o, sevilesi biriydi. Belki de şimdiye dek karşıma çıkan en sevilesi erkekti. Ben de sevdim işte. Duygularıma karşı koymayı sevmem pek. Sevdim. Sizi de buna şahit tuttum. Şairliği çok eskilerde kalmış bu kadın, sevince yeniden şair oldu. Bu kadının sevmesine şahit oldunuz. Sevmelerim, ümitlerim, korkularım, vefasızlıklarım, adîliklerim... Korkmadan sundum size bunları. Belki de bir takma adın arkasına sakladım korkaklığımı. Artık görüyorum ki yoruldum bu sevmek sanatından.
Sevmek diyorum, ince iş;
Pek bana göre değil imiş.
Şimdi, en güzel sevgilerimi sizlere sunarak biraz ara vermek istiyorum bu işe. Aşık olunca şair oluyor insan, şiir yazdıkça aşık oluyor. Bu böyle bir esaret sarmalı, uzayıp gidiyor. Ben yeniden şiir yazıp yeniden aşık olmak istemiyorum. O yüzden şiir yazmaya da biraz ara vereceğim. Diyecek çok da bir şeyim yok. Özür dilemek gerekir mi, onu da bilemiyorum. Unutalım gitsin. Tüm yaşananları, yaşanması muhtemel vakaları... Hiç yaşanmamış gibi yapalım işte. Arada birkaç gözyaşı olsun. Şiir yazdırmasın da bana.
Ama siz aşık olursanız benim gibi veyahut benden ilham alıp, dinlemek isterim: ilkcemree@gmail.com
Bu yolculukta bana eşlik ettiğiniz için size minnettârım. Umarım kalbinizdeki toprakların altında sıkışmış duyguları sözcüklerle yeşertmenize yardımım dokunmuştur. Ne olursa olsun Sezen dinlemeyi bırakmayın siz, bir de hayal kurmayı! Hoşçakalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder