9 Temmuz 2015 Perşembe

hiç koleksiyonları

yataktan kalksam mı diye düşünürken hiç kalkmasam, yastığın hep soğuk tarafına yatıyorum, bu şekilde yanağımda ki alevler soğuyordu, içeride konuşmayın,
her ne kadar bağırsam da duymuyorlardı, sonradan anladım ki sesim uzağa varmıyordu, aslında bu odadan dışarıya bile çıkamıyordu, ben çıkıp diyecektim babama artık arkamdan konuşmayın, ölmek istiyorum, sizin aklınıza sevgiyle varmıyordum, en son yediğimiz yemeği bile artık hatırlamıyorum, hiçlikte buldum kendimi, kutu kadar odada kaybolsam varlığımı varmış gibi yok sayıp dönüp arkalarını giderler,(titreyen bir sesle bağırır) ( hayır, aglıyarak bağırır) < girmeyin odama ! > , beynimi sarıyor bu şekilde oyun sevmediğimden atıyordum, kendi rolümü bu sefer çok iyi ezberliyecem inanıyorum, karanlık göz kapaklarımdan geçiyor görüşümü karartıyordu, kapatıyordum. yeniden açtığımda açmamış mı oluyordum, açıp açmadığımı artık anlayamıyordum, çok zaman geçti yataktan hala kalkmadım saat 7 oldu bugün pazar işe gitmiyecem < bu saatte niye uyandın aslan > <hiç uyumadım ki agbi > biraz daha yatıp yorgunluğumu azaltmalıyım ( yalnız düşünüyor, yapayalnız) şu perdeleri söksem kirden midir güneş girmiyor gecekonduma, sıkılıyor canım gömüyorum başımı yastığa, bu yastık da bir gariplik var ne kadar yıkansa da hep o kötü kokuyu alıyorum. odayı bana göre hızlı gözüme göre yavaş bir şekilde ( son nefesi verir gibi verdim şu aldığım soluğu ) bakındım. dağınık biriydim bunu garipsemen niyedir ki ben hep böyleydim, ben önceden böylemiydim ( bağırır)  ben iyi değilim, boşversene kimin umrundasın ki, ölsem,( gülümser) dalgamı geçiyorsun be adam, yaşamaktan sıkıldım, gri kapıdan değil gri duvarlardan alacam bu sefer hırsımı, terledim, kalp atışım hızlanıyor,atmıyor ki, kendimi ne güzel kandırmıştım bunu yapmak zorunda mısın sen hep, evet, gündüzleri görmüyorum artık her yer gece, yanlış gecede aydınlık olabilir, karanlık, gündüzleri fazla şık. ışık girmiyor artık şu göz kapaklarımı yarıp, simsiyah bir içim var zifirden, böylesini görmemişsindir şu yüzyılda, gelecek yüzler göremeyecek bir ben daha,göremiyorum da eskisi kadar, ağbi üstümde eskisinden fazla yük var, bu yüzden midir toparlayamadım kendimi, toparlamak kelimesini de lugatımdan çıkardım, böyle giderse yazamayacağım hiç bir kelime, cevap vermeyecek karanlıkta hiçbir kelime.artık (yataktan doğrulup) üstüme bir şeyler giydim, aynada dilenci gibiydim, neyin dilencisiydin, < merhamet > eskimiş koltukta otururken gıcırdayan sesler her seferinde artıyor,benden de geliyor aslında o gıcırdamalar, ucuz küfürlerim var şu gıcırdayan koltuktan. uyandığım halde demin tekrar ayıldım, uyuyup başka bir diyardan uyandım, her yer karanlık,parlak bir şey bulmalısın aslan ,ışık süzmesi dahi yok agbi karanlığın karanlığı vardır, bence olmalı yoksa bu kadar karanlık mı? dostluklar da eskidi artık, bir dostum kalmadı,dost gibi, artık hepsi kendi oyunun da şu dosttan habersiz eksik gibi, belki böyle onlar tam gibi, attığım mesajların da artık eskisi kadar anlamı kalmadı, cevap vermiyorlar, eskisi gibi, bırak kalsın senin zihninde aslan hepsi dost gibi, eski agbi...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder