kızıl sakal

bir hikaye anlatmamı istermisin ?
hikayeden ölümleri

ölülerle yaşıyan ölümlülerin dünyası
varamadığımız yolların varlığından dahi şüpheliyim, tabuta çaktığım kaçıncı civiydi dar agacında son nefesi veren bir adamın son nefesi kadar mecalim vardı azizim, gözümdeki ceset torbalarına igne batırıyorum inmiyor hiç şişkinlikleri bu nasıl bir pişkinliktir, bir kutunun içindeyim - bir kutu içimdedir - kuytular içindeyim - baktığım şu kum saati bana geri vermiyor kaybettiğim içimi, bir kuyunun içindeyim çıkış yok tırmanmak için duvarlara ellerimi geçirmekteyim devasa bir şekilde uzaktasın bana, rüyalarıma girişin umut mu yoksa sonum mu , alya mı yoksa ukub mu ? zamansız bir anda gelir aklıma zamanı katledip o, en derin acılarımın sancısındayım, gitmek zorundayım ötekileştikçe bir insan olmadığımın farkındayım, tutmak zorundayım ellerinden kayıp gider ruh bedenden ruhsuz bir adamın besteleri bunlar bilincim kapalı zaten hiç bir nokta şu ruhsuzu besliyemez, bir ayna bulun bana varlığımı kanıtlıcak,kanatacak,koparacak

delirdim şuan evimdeyim -
ah, hayır sen iyi değilsin -
beni bu hale getiren sen değilmisin ! -
sen,bensin bense hiçkimse -
yeter kes sesini hiç iki sohbet ettirmeyede gelmiyorsun -
iyi ki gelmedim

söz ver bana hiç kimseye söz verme,  seni içimde öldürmek istedim bütün insanları öldürürcesine, bir şeyler hep eksik yıpranmış hissediyorum kendimi, en iyi şarap gibi yıllanmış, kalbim yokken daha rahatım ve korkmuyorum da, korku dünyaya zehir oluşturur- buzullaştı hislerim yaşıyor gibiyim öylesine geç kalmış gecelerdeyiz, gecenin geç saatinde- herşey üstümüzden geçmiş
yaşlanıyoruz gördüğümüz hikayelerin aslında sadece bizi umutlandırması için kandığımız, hergün yeni bir oyun konuğu sabit kalan - ölüm - başkalardan uzaktayız başa bela adam, odanın kapısı kana bulanan hiçbir uyku saatinde uyumayıp gözü kararan, mesafeler uzağında yakında umulan, anlamıyacaksınız beni insanlardan soğumadan