Sezen ve Ben

Bi "Seviyorum." deseydin bütün yaralarım sarılacaktı
Ama ne sen doktordun ne de bu işin oluru vardı


Ben hissettiklerimi yazamıyorum artık 
Ne bildiklerim hissettiklerimi anlatmaya muktedir
Ne de isyankar kalbim aklımdan alır emir

Ama Sezen 
Gece iniltilerime sebep olan kafiyeleri çoktan tutturmuş
Ve ben
Boşuna şair olmuşum:

"Yok mu, senin insafın yok mu 
Bir güler yüzün çok mu 
Dağ mısın taş mısın 
Uzak mı, bu eda bu hal tuzak mı 
Hak mısın bana yasak mı 
Dost musun düşman mısın 

İki gözüm seneler geçiyor 
Gönül ektiğini biçiyor 
Bir selam lütfet, bu ne çok hasret 
Gel barışalım artık 

Can özüm bahar geldi 
Dalları kiraz bastı 
Yedi kat eller yakınım oldu 
Gel kavuşalım artık "