"Birini bir zamanlar sevmiş olmak insanın içinde iz bırakıyordu. İnsan artık o birini sevmese bile, iz kalan yerler acıyordu."(ALINTI)
İz kalan yerlerim acıyordu.
Sevmek ise uzun zaman önce lugatımdan çıkardığım bir eylemdi.
Acımak mı?
Acımak bile eskisi gibi kalmamayı öğreniyordu.
Ben mi?
Ben ise acıyor olsam dahi; öğreniyordum.
Acıyor diyerek yaşamayı.
Acıyarak nefes almayı.
Öğreniyordum.
Kabulleniyordum yavaş yavaş senden kalan o derin yarayı.
Kabulleniyordum artık sessizce gidişini.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder