Bir şeyler için savaş vermekten daha ne kadar yorgun düşmem gerek ?
Bir şeyler için sürekli mücadele vermekten gercekten yoruldum. Susup icime atmaktan, görmemezlikten gelmekten, aklımı sürekli farklı şeylerle oyalamaktan gerçekten yoruldum.
İnsanları anlama sorunsalım hala devam ediyor. Anlamak için bir çabada göstermiyorum ki göstermeyede niyetim yok. Bıraksalar günlerce şu odadan adımımı atmam.
Erken yaşlandım belki de bilmiyorum. Bazen eski heyecanlarımı aramıyor degilim. O kafasına her eseni yapan kızı özlüyorum. Özgür kızı.
Her şeyi öyle bir orantıda götürürdüm ki... Hayatımda aptalca yanlışlara hic yer vermedim ben. Benim dışımda gerçekleşen hatalar elbette oldu ama asla o basit kızlardan olmadım. Ve bu yüzden de kendimle gurur duyuyorum.
İçimde yaşattığım o minik kız sanırım yorgun düştü. O biraz dinlenirken bende fırsattan istifade ruhumu dinlendiriyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder