İkinci Emir

gece yarıları aklıma gelirdin

uyanıverirdim zorla daldığım uykulardan

rüyalarımdan gitmezdi gözlerin

parmak uçlarım yanardı bir yandan

seni özlerdim hem de nasıl

gözlerin geçerdi karanlığın arasından

söz verdiğim gibi özlerdim bir fasıl

o fasıldı sabaha kadar gece yarısından

damarlarım çekilirdi kalbim durdu sanardım

gelen bir nefesle irkilirdim iki dudağımın arasından

o nefeste bile sen vardın anlardım

çıkarken dudaklarımı yakışından

şimdi tam olarak gittin benden

içimde bir parçan var dersem yalan

vereceğim yok sana alacağım yok senden

seninle anladım sevmek zormuş sandığımdan

allı güllü bir halaylığı geçirmişim başıma

dilimde bir dize "aysel git başımdan"

aşkı da yalnızlığı da çok görmüşüm on yedi yaşıma

aysel böyle olacağını bilmişti ta başından

elim kolum bağlı şimdi inanır mısın

yokluğun daha keskin ankaranın ayazından

olmayacaklığın bir yokuş başı gibi buzlu kışın

eminim yine düşeceğimden yine tutmayacağından