Sevgiliye Mektup

Sevgilim,
Nasılsın? Iyi misin? Bir sıkıntın var mı?
Hani bir sıkıntın olunca bana koşardın, içini açardın ya, niye gelmiyorsun artık? Bir sıkıntın yok diye mi? Eger onun içinse gelmeyiver, ne olcak sanki. Senin sıkıntın olmasın yeter ki. Ben mi? Beni boşver, nasıl olduğum neyi değiştirir?
Napiyosun? Görüşmeyeli neler yaptın? Her gün anlatırdın ya hani gününün nasıl geçtiğini. Onu da özledim. Nerelerde ne yaptığın hep kafamı kurcalar. Artık niye anlatmıyorsun? Ben mi? Beni boşver, sensiz geçen günler işte. Güneşsiz gün, aysız gece gibi. Tuzsuz yemek gibi.
'Seni çok özledim' derdin. 'Seni üzmek ister miyim?' derdin. 'Hep birlikte olalım' derdin. 'Hep' derdin. Her türlü sıkıntıyı beraber aşmaya ant içmiştik. Zorlukları beraber aşmaya.
Özlemiyor musun artık? Özleyen insan göz göre göre katlanır mı buna? Artık beni üzmek mi istiyorsun, bendeki bu hali bile bile yapıyorsun bunu hâlâ. Birlikte olmak istemiyor musun ki, ufak bir şeyde araya setler koyuyorsun. Sıkıntılara çözüm olamıyor muyum artık? Ondan mı duymadın benim sessiz 'gitme' çığlığımı? Zorlukları aşmana yardım edemez miyim acaba?
  Yoksa masallardaki gibi mi olacağız?
'Bir varmış, bir yokmuş'...
  Bekliyorum, soğuk bir dört duvar arasında, üşüyorum...
Nerdesin sevgili, nerdesin?