Hayata Tutun(ama)mak - Dallar

Herkes bir ucundan tutmaya çalışıyor hayatın. Kimi orasından, kimi burasından. Kimimiz sımsıkı tutuyor, bırakmıyor tutunduklarını. Kimimiz tutunduklarıyla yetinemeyip başka dallar ararken düşüyor sonsuzluğa. Kimimiz de hepten tutunamıyor be dedemin torunu. Bakıyor tüm dallar ya kırılmış, ya da olgunlaşmamış. Tutacak çıkıntılar buluyor tek tük, ama yetmiyor tutunmaya. Düşüyor insan, o tümseklere, çıkıntılara çarpa çarpa. Birinin hayatı ucundan yakaladığı dal, öbürü için omzunu çarptığı bir çıkıntı sadece. Birinin yaşama hevesi, öbürünün hayatını alıyor elinden. Hayat işte... Neresinden ne çıkaracağı belli olmuyor.