Gün mü aydın

"Dün gece ne düşündüm biliyor musun? Belki de o "gelecek" dediğin günler hiç gelmeyecek. Geçecek, demiştin ya. Belki de hiç geçmeyecek. 

Belki de bu dünya başından beri böyleydi de biz anlamak istemedik. Belki tarzı bu; böyle gelmiş, böyle gidiyor. Belki bizden bir ömür götürecek ama hiç gitmeyecek başımızdan bu bela.

Sen düşündün mü hiç? Aklına geldi mi senin de? Belki de sen ve ben, olmamak için yazıldık. Biz diye bir şey olmadı hiç. Kaderi kestiremiyoruz; nasıl tanıştığımızı kestirememiştik hani. Belki de şimdi de nasıl kavuşamayacağımızı kestiremiyoruz. Hem belli olmuyor neyin ne olacağı. Belki de adına kavuşmak dediğimiz olay hiçbir vakit vuku bulmayacak. Belki de seni bir daha görmeden öleceğim. 

Belki'lerle yaşanmıyor Emir!

Ama belki de hiç görmemişimdir seni; 

bir hayalden ibaretsindir."