Anlıyorum.
Zor. Zamanında senin beni anladığın gibi. Şimdi de ben seni anlıyorum. Ne denli anlamsız bir zamanda yaşamak durumunda olduğumuzu anlıyorum. Ama sevdamızın konjonktürel sancıları bunlar. Geçer. Geçecek. Demiştin ya. Geçmek fıtratında var. Sancı çekmeden yeşermiyor bir tohum. Yahut çıkamıyor kozasından bir kelebek. Ümidim var yani bize dair. Hâlâ.
Ya da yok. Zira hasretlere doğdum ben. Hiç kavuşma görmedim hayatımda. Hep özleyen oldum. Hep gözyaşı döktüm. Belli ki sen de öylesin. Sana layık olmaya çalışmakla geçecek ömrüm. Ama kavuşamayacağız hiç. Haberin olsun. Şaşırmazsın muhtemel. Bence sen de alışkınsın özlemeklere. Vuslat senin de lügatından çıkalı yıllar olmuş belli. Diyecek çok da bir şey kalmıyor aslen. Neylerse güzel eyler. Bi de sevdim seni. Sevmiştim.
Selametle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder