"AMA"

Etini satan bilge bir kadın ,
 haykırdı dünya'ya sonra tükürdü.

 Koca koca adamlar kaldırımlarda koştular.
 Bir anne balkondan sepet salladı umuda.
 Hayatın toprak sahasında bir çocuk, patlak topla gol atmaya çalıştı.
 Tek kişilik beyneminel orkestra şefi , aşırı alkolden komaya girdi.
 Gurur parayla satılır oldu.
Sığamadın şu dünya'ya yetmedi yatağınada sığamadın. Semazenleri çok kıskandın, dönerek dünya'yı durdurabilirledi. Dönüyorsun lakin bir kere durduramadın şu dünya'yı. Zamana ve mekana bağlı olarak, herşey etine kemiğine büründü. Bedenine indirgenemediğin duygularını eline verdiler. Yaşadığın her yıkılmanın ardından sadece bir bardak su içebildin. Bir daha "ama" diye kurma cümleler, ama bilirim cümlelerin hep "ama" diye başlar. Anlatamadığın duygularının dışa vurumusun. Saç diplerin ürperir, saçların omzuna ağır gelir. Boya kokar üstün başın, ruhunun duvarlarını inatlaşıp çocuk gibi siyaha boyarsın. Vakursundur... Kelimeler ip olur boğazını sıkar, durumuna tanıklık eden birilerini ararsın fenerle, ne olur taburemi itsin...Sadece senin balkonuna yağmur yağar. İçindeki seni,çocukluğunu susturabilir misin ? Herşey senin elinde, bazı şeyler için iyi olmak yetmez. Seni sapsarı dişlerle bekleyen canavarlar var.