FADE IN

"Birisini sevdim sevgili okur. Çok uzun zaman önceydi. Develer bilmem ne iken, umrumda olmayan birileri de bilmem kiminin beşiğinde herhangi bir şekilde sallanırken sevdim birisini.

 Onu görmeden sevdim. Hatırladığım kadarıyla sevdim.
 Belki değişmişti? Kimin umrunda. Ben öyle seviyorsam öyledir.
 Değil mi?
 Değilmiş.
 Kimi olduğu gibi sevdik ki zaten. Kimi olduğu gibi görmek istedik? Kimin değişeceğini göze aldık?
 Değişimleri hiç sevmedik sevgili okur. Değişmişken bile eski halimize laf ettik. Eski fotoğraflara baktık tipimize sövdük. Eski insanlara baktık hayatlarına sövdük.  Ya da tam tersi. Eskiye baktık imrendik, "hey gidi günler " dedik.
 "Şu an" ne zaman umrumuzda oldu ki?
 İşte orada. Karşında oturuyor.  Ve ben sürmeli gözlerine takılıyorum. Ya da gözlerinin rengine. Sonra hayalimdeki fanteziyle birleştiriyorum onu ve tadaa! İstediğim kişiyi sevdim artık. İstemediğime sövdüm artık. Geriye kalan her şey onun hakkında, benim için atık artık.
 Sonra bir an geliyor sevgili okur. Develer bilmem ne yaparken yine, bakıyorum ki o aslında istediğim kişi değil. "O an" sevdiğim kişi değil ve "şu an" farklı biri.
 Ah "Değişim" denen kavramcağız ah..! Kimsecikler neden siklemedi seni. Sen bunları hak edecek adam mıydın?
 "O an"dan itibaren değiştirdin sen sevdiğimi "Değişim". Ben "O an"ı sevdim ama seni hiç sevmedim. Seni sevmediğim için şu an sevdiğimi de sevmiyorum.
 Falan filan."

ardından hademe zemindeki kusmuğu temizler.

FADE OUT.