Mor

Bunu yapabilirdim. 

Ağlamadan onun karşısında konuşabilirdim.

Hemen orada duruyordu işte. 

Yalnızca yanına gidip 4.yılımızı kutlayacaktım değil mi? 

Ne güzelde yatıyor benim en sevdiğim denize karşı..

Rahat da gibi..

Şimdi konuşmayıp ne zaman konuşacaktım ki hem? 

Yavaş yavaş adımlarla onca yatan insanın arasından 

kimseyi rahatsız etmeden

dua okuya okuya ona doğru ilerliyordum. 

Karşısında durup en sevdiği gülümsememi takınmaya çalıştım. 

Merhaba gözbebeğim benim yârin

Elimdeki çiçekleri ona doğru gösterdim

Bak sana ne getirdim

En sevdiğimiz çiçeklerden..

Papatyalar

Bi kaç yüz bin tane getirmek istedim aslında 

Fakat toplayabildiğim 

daha doğrusu kıyabildiğim kadarı buydu..

Anlamsız bir sessizlik oldu. 

Konuşmaya başlamam lazımdı. 

Tüm o yatan insanlar beni dinliyordu onunla birlikte. 

4.yılımız sevgilim..

Birlikte gittiğimiz o bahçede bana kendi ellerinle topladığın o papatyaları vermenin üzerinden tam 4 yıl geçti..

2 hafta boyunca planladığın teklifin her bi kelimesini gözlerimin önünde unutup, bocalayışının tatlılığı sanki 3-4 saniye önce olmuş gibi gözümün önünde..

Sanki içindeki haykırışı duymuş olacağım ki sana sarılıp kokunu ilk kez içime çekişimdeki titreyiş gibi ellerim şu an karşında titriyor. Affet beni canımın içi..

Bilirsin,

Uzun konuşmalar yapmam gereken yerlerde pek uzun konuşamadım. 

Gülmeye başladım sessizce

gözlerimin doluşunu aldırmadan

Hatırlıyor musun?

Mezuniyette birinciliğim açıklandığında konuşmam gereken tüm konuşmayı heyecandan unutup yalnızca "teşekkür ederim." dediğimde o koskoca salonda ortalarda zıplayıp delicesine bağırıp alkışlayan bi sendin gözbebeğim. Sanki tüm salondan alacağım alkışın 15 bin milyon katını vermiş gibiydin. Her zaman yanımda olan şapşal bi sendin.

Her zaman benim olan sendin

Şimdi ise O'nunsun. 

Emanettin sen bana

Verdim seni O'na.

Gözlerimden yaşlar akmasına rağmen ilk kez konuşmamı durdurmadım

Derin bir nefes aldım

yutkundum

en derindeki acımı bastırdım

Özür dilerim mavim

Biraz heyecanlıyım da..

Heyecanlanmak bana göredir bilirsin

Annenle tanıştırmak istediğini söylediğinde tüm portakal suyunu yüzüne püskürtmüştüm

ve heyecandan o 3 gün hiç uyuyamamıştım

Annenin karşısında tüm tırnaklarımı yemiştim 

sense elimi ağzımdan çekip ellerine kenetlemiştin

Ellerin ilk kez bi babaydı benim için

Dudaklarımı ıssırmıştım 

Onun bana yakıştırdığı en güzel göz makyajı gözümden yavaş yavaş süzülüyordu. 

O ise hala sessiz

Birden üzülmemem gerektiğini hissettim

Sanırım onun da içi sızlıyordu

Birden gülümsedim 

Elimin tersiyle tüm akmış makyajımı temizledim

Haha bi de senin logar kapağı konmayı unutulmuş bi çukura tek bacağın girecek şekilde düştüğünde sen yerde kahkaha atıyordun ben olduğum yerde kırılıyordum hatırlıyor musun?

Sahte kahkahalarım etrafın sessizliğiyle çınlıyordu

Bi de çukurdan çıktıktan sonra pantolonunun dizinin yırtılıp bacağının sıyrılmış olduğunu gördükten sonra ki yüz halin çok üzücüydü. Saatlerce betonda oturup her "off yanıyor" dediğinde üflediğimi de hatırlıyor musun? Ciğerlerimde hava kalmamıştı sen ise sırf inadına yaptığını söylemiştin en sonunda. 

Neymiş efendim

Onunla ilgilendiğimi görmesi hoşuna gidiyormuş muş muş hahaha aptal. 

Konuşmayı bu sefer uzattığımı düşündüm 

Saçımı kulağımın arkasına aldım

4 yıl oldu sevgilim

ve ben bu kadar yakınken sana ruhunla bu kadar uzak olmak canımı 3 yıl boyunca fazlasıyla yaktı

Kıyamazsın değil mi bana?

Canımı her yakan kişiyi yakacağını sen söylemiştin

Bak şimdi ise mesafeler yakıyor

Gülümsedim

Güçlü görünmeye çalıştım

Papatyaları ellerimin titreyiş eşliğinde ona doğru uzattım 

Bak gözbebeğim

Papatyaların

Önceki getirdiklerimden biraz farklı 

Mor renginden nefret ettiğimi bilirsin..

Geçen geldiğimde anlatmıştım..

Değil mi? Sizde duydunuz!

Etraftaki yatan insanlar çıtlarını dahi çıkarmıyorlardı

Pekala, yeniden anlatıyorum..

Seni en son görüşümde olay yeri inceleme o bakmaya kıyamadığım yüzüne o salak örtüyü örtüyordu

Yüzün..

Gözlerimi kapadım, yutkundum..

..yüzün mosmordu..

Ellerin..

örtünün kenarından sarkan benim ellerimi kenetleyen o eller de mosmordu 

İşte sırf bu yüzden mordan nefret ediyorum. 

O ana geri gitmiştim 

Telefondan aldığım o haberle 3 otobüsle gideceğim mesafeyi gözyaşlarımla birlikte koşarak gitmiştim

Sanki o değilde ben boğulmuşum da akciğerlerime su dolmuş gibi hissettim 

Nefes alamadım 

Elimi boğazıma koydum 

Yutkundum

Her zaman ki ataklarım başlamıştı

Öksürdüm 

Mecalim kesildi

Sakinleşene kadar 

..ağlamam durana kadar 

..bakakaldım mor papatyalara. 

15 dakika geçti geçmedi

Toparlandım (gibi yaptım)

Gülümsememi yeniden takındım

Her zaman seni taklit etmeyi severdim bilirsin 

Sesimi senin gibi yapardım ve bu seni çok güldürürdü

Yürüyüşümü senin gibi yaptığımda o görüntüme dayanamayıp sırtına alırdın beni sırf o şekilde yürümeyeyim diye

Şimdi ise senin için mora bürüneceğim

Şimdi aynı senin gibi ciğerlerime kadar su dolacağım

Şimdi aynı senin gibi beni de o örtüyle örtecekler 

Şu karşıyı görüyor musun 

Şu seni içine yutan koskoca mavilik

İşte bugün oranın içinde senin ruhunu bulmaya gideceğim 

Bulunca ise sana sarılacağım

3 yıldan sonra ilk kez.. 

Bu mor çiçekler senin en sevdiğim

Senin gibi kokmasalarda bana sen gibi göründüler..

Sanki bembeyaz tenleri mora dönüşmüş gibi

..sen gibi. 

Şimdi gidiyorum sevgilim

Fakat ayrılığımız bu sefer uzun sürmeyecek 

Ve iyi haberlerim var gözbebeğim,

Bu sefer yok olacak aramızdaki o araf mesafe..

4.yılımızı ben gelince kutlarız olur mu?

Her evimin önünde beni papatyalarla beklerken sana dediğim gibi,

5 dakikaya geliyorum,

seni seviyorum.