İnsanın İçi Bu Kadar Karmaşık Olmamalı

Böyle bir ortama ait olmadığımı anladıktan sonra yapılan yanlışlardan pişmanlık duymak çok kötü.
Her şeyi olumlucdüşünün diyorsunuz haklısınız ama bazen içime kapanıyorum.Keşkelerim büyüyor altında eziliyorum.Ne yazıkki hala bakabiliyorum ona tkaip edebiliyorum onu umursamazken mutluyken o.Başkasına attığı gülücük bile insanı çıldırtmaya yetebilecekken bunları yapıyorum.Bazen beddua bezen dua ediyorum.Öyle karmaşıklaşıyor ki her şey.Düzene koyamıyorsun hayatını koyamıyorum.Bir gün güçlü olduğumu hissetmek istiyorum.Güçsüzsen istediğin kadar iyi ol boş.İnsanlar samimiyetsiz boş.Neyse yine konudan konuya atladım biraz o da içimin karmaşıklığından kusuruma bakmayınn .