Anlamadığım

En güzel şiirlerimi yazdığım yerlerden birindeyim. İlham kaçınılmaz yine. Çok eski şarkılarım kaldı çalma listemde sadece, geçici heveslere elveda dedim. Bi de metroya inerken yanlışlıkla indirdiğim bi şarkı.
Az önce bir şiir yazmaya çalıştım o rastgele şarkı eşliğinde. Ama biz değilmişiz o. Uğraştım o şarkıda bizi bulmak için, o şarkıya seni koymayı denedim. Olmadı. Daha ne kadar zamandır tanıyorum ki seni? Ne zamandır farkındayım? O kadar kişinin arasından sıra ne zaman sana geldi? Bu sorular kalbini kırmasın. Sadece neden yanında olmak istediğimi anlamaya çalışıyorum. Neden her şeyi sana yoruyorum? İnsanların aşk diye anlattıkları şeyden farklı bu. Çünkü herkesin dediğine göre aşık olunca her şarkı bana seni hatırlatmalı. Yedi yıl öncesinden bahsediyor şarkı, nasıl seni anımsayabilirim? Sanki farkımdaymışsın da o yüzden seni umursamıyormuşum gibi bir rahatlık var üzerimde. Ama öyleyse neden yanında şımarık bir kız oluveriyorum? Bana verdiğin güven böyle bir şey işte. Anlayamadığım için anlatamıyorum da. Aramızda anladığım tek şey var: Sen benim başıma gelen en güzel şey. En azından şu an öyle hissediyorum. Bu his gitse bile pişman olmak istemiyorum, işte bu yüzden uslu kız olmaya karar verdim. Ben alışkınım da sana zarar vermek istemem.

Not: Yine mi aşık olamadım dostlar? Neyse, çok da meraklı değilim. Belki benim aşk programım böyledir, belki ben böyle aşık oluyorum. Bence öyle ya evet evet. Sonra bi ara size aşk anlayışımdan bahsederim. Şimdi koşup benimkinin bugünkü her hareketini anneme anlatıp annemden taktik alacağım.

Not 2: Az önce bu yazıyı yayınlamaktan vazgeçmiştim. Düşünün işte, bu konuda bile dakikalar içinde çok defa karar değiştiren ben, nasıl olur da bi adama "seviyorum" diyebilirim? Diyebilirim ama dememeliyim.