4 Aralık 2014 Perşembe

Her Bir Hayalim Ayrı Bir Göz Yaşı Oldu

 Bugün aklıma ne geldi biliyor musun? 11.sınıfta sana sunduğum bir hayalim.
 Hatırlar mısın bilmiyorum, demiştim ki, "Bilkent'te bir sistem varmış. Eğer evli bir çiftin ikisi de Bilkent'te öğrenciyse, Bilkent bu çifte burs ve ev sağlıyormuş". Bunu bana kimin söylediğini hatırlamıyorum bile, kafamda bir kaç isim var tabi ama emin değilim. Doğru mu onu bile bilmiyorum. Şu an istesem öğrenebilirim, ama istemiyorum. Kafamda doğru olarak kalsın, yalanlanmasını istemiyorum.
 Sana bunu söylediğim zaman gülmüştün.  Ve demiştin ki "Kocaya mı bakayım, okula mı gideyim Burak?". Güldüğün zaman o kadar büyük bir hayal kırıklığı hissetmiştim ki... O gün okulda bütün gün bunun hayalini kurmuştum. Heyecanlı heyecanlı Ebrar ile Faruk'a anlatmıştım. Kafamdaki hayaller ne ders dinlememe izin vermişti ne de başka bir şeye. Sadece "Düşünsene oğlum ya!" diye sayıklamıştım bütün gün. "Okul bitse de O'na anlatsam" diye düşünmekten gün geçmemişti.
 En çok özlediğim şey beraber hayal kurmamız. Malum, beraber hayal kurabileceğin insanlar bulmak zor bu devirde. Çünkü insanların hayallere saygısı yok. O gün akşam sana bunu anlatmadan önce, benim temellerini kurduğum bu hayali beraber şekillendiririz diye düşünmüştüm. Genelde bu şekilde olurdu; ikimizden biri bir hayalini söylerdi, sonra da o hayali beraber şekillendirir, o hayale vücut verir, o hayale ruh üflerdik. Üniversitede evlenme hayalime eşlik etmeni umarak sana bu hayalimi sundum. Ve bana güldün, hayalimi geçiştirdin, konuyu kapattırdın. O an anlam veremediğim bir korku hissettim. Bir şeylerden korkuyordun, sebeplendiremediğim, merak ettiğim bir şeyden.
  Belki de olacakları sezdin. Hayal kutumuza bir hayal daha katmak istemedin, çünkü biliyordun ki o kutudaki her bir hayal şu an daha fazla acı çekmemize sebep olacak. Belki o yaşta böyle bir sorumluluk almaktan korkuyordun. Saygı duyarım. Ama düşünebiliyor musun, ben her şeyi göze aldım ve o hayali kucaklayıp senin karşına getirdim. Mümkün olduğunca en kısa sürede sana olan sevgimi herkes duysun, görsün istedim. İstediğim zaman elini tutmak, sana sarılıp saatlerce ağlamak istedim. "Bir hayaldi, gerçek oldu" demek istedim.
 Ama "Her bir hayalim ayrı bir göz yaşı oldu".

11 yorum:

  1. Her ne kadar kabullenemese de insan acı bir söz var kırmızı duvarlarda yankılanan: Aslında insanlar seni hayal kırıklığına uğratmıyor. Sadece, sen yanlış insanlar üzerinde hayal kuruyorsun.
    Montaigne'e saygılarla...

    YanıtlaSil
  2. Arkadaş haklı sen bencede yanlış insanlarla hayal kuruyorsun .Ve kendine hiç zaman tanımıyosun..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kendime zaman tanımıyorum derken

      Sil
    2. Burda kalemdaşım kazandibini savunmak durumundayım. Evet yanlış insanlar üzerinde hayal kuruyor olabilir ama marifet doğrudan doğru doğurtmak değildir; yanlışı yanlış olarak bırakmamaktır.

      Sil
    3. Sanırım zamana bırakmıyorsun demek istedin, yanlış mıyım?

      Sil
  3. Benim demek istediğim aklın bence hep onda bir an olsun onu düşünmeyip kendine zaman ayırman o zaman herşey senin için daha kolay olacaktır..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ayırıyorum aslında. Ama unutmak zor iş Adsız kardeş. Bilirsin misin bilmem ama, unutmak zor iş

      Sil
    2. Çok iyi biliyorum ben daha beterini yaşadım ama insan gerçekten unutmak isterse bunu başarabilir mesela ben başardım..

      Sil
    3. Zaman diyelim o zaman, zaman her şeyin ilacı

      Sil
    4. Aynen bu zaman uzun sürse bile sabretmen gerekiyo..

      Sil
    5. Mevlam görelim neyler, neylerse güzel eyler

      Sil