Bir şair gibi bazen
Yalnız bir ucundan tutarak
Yaşamak
Her günün yeni bir güzelliği getireceğini umarak
Bir şair gibi bazen
Bakışlardan beklentiye girmeden
Aşkı bir bakışa indirgemeden
Her aşkta, her bakışta biraz daha susarak
Bir şair gibi, yazarak
Yaşamak
Denizi yalnızlıkla bir bilerek
Kaçarak denizden uzağa dimdirek
Kızılay'dan Yüzüncüyıl dolmuşuna binerek
Bir şehri bir şair kadar severek
Yaşamak
Bir ömrü bir nefese bağlamak
O nefesi her defasında doya doya
Yaşamak
Devirip yalnızlığı karanlığın koynuna
Bir seher vakti Ankara'da
Kanıp bu dünyanın yalandan oyununa
Varana kadar burdan Karşıyaka mezarlığına
Yaşamak
Susup bir suskunluğun gaddar sesinde
Hissedip o karamsarlığı terli ensesinde
Isıtıp kadehleri mahşerin isinde
Bir şair gibi, sarıp sarıp yaşamak
Yeni baştan
Sevip bir şairi çok çok sevip sevip
Konduramamak hiçbir kafiyeyi pamuk ellerine
Bir denizi bir şaire armağan edip
Diğer bütün denizler seninmişçesine
Yaşamak
Denizden uzak
Aşka yakın
Ankara'da
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder