Sevdim değil, se vi yo rum.

Seni seviyorum.
Ne çok şey anlatıyor insan yalnızca iki kelime ile.

Ne çok şey yaşıyor sadece iki kelime ile. 
Kimi zaman acıyor, kimi zaman gülüyor. Lakin acısıyla tatlısıyla seviyor işte. 
Belki denizin mavisiyle uyumunu seviyor gökyüzünün.
Belki de yeşiliyle gözlerinin uyumunu seviyor yemyeşil ormanın. Ya da kim bilir belki de sadece sesinin tınısını. 
Ama seviyor işte.
Çok seviyor.    Çok seviyorum.
Ve tekrar seni seviyorum. 
Mavisiyle denizin, yeşiliyle gözlerinin.
Ama en çok da tınısıyla sesinin.
Seviyorum. Çok.
Belki gökteki yıldızlar kadar, belki denizlerdeki kum taneleri kadar. 
Bir bebeğin gözlerindeki masumiyet gibi
Bir annenin bebeğinin tek gözyaşına yanan canı gibi
Bir babanın kızına duyduğu aşk gibi
Seviyorum.
Rakı için göğe bakarken kalkan her kadehte, çalan her şarkıda.
En çok da uzaklarda ararken seni; 
Seni seviyorum.