Ben alışkanlık kazanamadım hiç bir şeye,
Alıştım sadece.
Pek dürüst sayılmam yalanlar söyledim,
En çok da kendime
Kırmızıdan maviye.
Görmek isterdim kendimi
Gözlerinde
Kaybolduğum boşluğun içinde.
Karanlık ve sessiz
Yorgun-mecalsiz
Biraz bitkin ama tamamen de tükenmemiş.
Kapasam gözlerimi akar yaşlar bilirim
Açsam can sıkıcı.
Şimdi, tüm olan biteni unutup kapamalı mıyım gözlerimi?
-akacak yaşları umursamadan-
Yoksa yüzleşmeye devam mı etmeliyim,
Biten takatimi sırtıma alıp?
Tüm yaptıklarıma karşılık.
Günün birinde hatırlasan adımı
Ödeştik sayarım.
Be Adam!
Adam dediğin kalır mı altta?
Demekten
İnan artık hiç tadım kalmadı.
Sonuçta
"Sana Gül Bahçesi Vadetmedim"
Susmam, sorun olmadığından değil,
Konuşarak anlatamayacağımdan.
Görmek isterdim kendimi
Gözlerinde.
Peki ne istemem biliyor musun?
Konuşmayı
Ama sesini duymak şartıyla.
Uzun uzun süzmeyi
Bana yüzünü görmek yeter
Şu saatten sonra.
Arayıp sormanı istemem,
Adımı hatırlaman şartıyla.
Bunu okuyup bana acıma,
Sesimi unutma yeter.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder