Yüzüme bak
ve yüzümü hatırla
sesimi unut,nefesimi hırpala
sen
ve hayat
her hafta sonu banyosu gibi rutinleşmiş ihtiyaç.
kirlilerini leğende yıkayan hayat
yaban ve diri
ellerimle
ellerine tutunmak için
çok zaman oldu tepelere vurdum kendimi
topraklara karıştım.
ve karanlık kahvelerde traşı uzamış adamlarla zar attım
huyların insanlarını tanıdım.
sigaradan derin bir iç çekip dumana müebbet verirken
firari olanların etkisiyle taşan gözlerimde seni sakladım.
seni nazar ettim
dağlara
mahmur bir tohumdur dedim
seni ektim
delikanlı bağrıma..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder