geceden artan

Kaç saattir yürüyorum bilmiyorum. Asırlardır yolda gibiyim. Yorgunum be adam.
Göç mevsimi geçmiş, kalmışım yapayalnız. Rüzgarlar yön değiştirmiş, ben yüzümü çevirmemişim. Portmantomu bırakmışım eli kolu tutan bir dilenciye. Çay bardağı elimde çatlamış, kalemimin ucu yassılaşmış. Baktım senin döneceğin yok, ben kalktım sana geliyorum. Çantamda bana yazdığın birkaç satır, elimde hiç düşürmediğim fotoğraf karesi. Kalabalık değiliz anlayacağın. Kadıköy iskelesinde bir amcaya selam verdim geçerken. Kırışık çenesiyle, nihayetinde buruşmuş büyük gözleriyle sendin sanki. Bir an inandım ki demek sen gideli bu kadar oldu. İki kelam ettik, titreyen ellerinden bir çayını içtim.
 -Açık olsun, dedim gülümsedi. Demek insan her şeye tebessüm ediyor yaş geçtikçe diye düşündüm.
-Birini bekliyorsun. Bir yudum alıp kafa salladım.
-Çek kulağını, çok bekletti seni.
Ah dedim amca kafamdan şu çayı döksen yakmazdı bu kadar. Gülümsemeye çalıştım olmadı. Onu güzel yüreğiyle bırakmak üzere elini sıktım vedalaşırken. O ne kadar huzurluysa o kadar huzursuz, aynı zamanda belki çocuğu yaşındaydım. Ellerimi hırkamın ceplerine sokup yürümeye devam ettim. Yine saat hesabı yapmadığım kadar zaman geçtikten sonra soluklanmak için yer de bulamayınca bir taksi çevirdim. 
-Nereye abla?
-....
-Nereye? 
-Şey özür dilerim, yanlış oldu. 
Apar topar indim taksiden. Denize yöneldim, yakınınca bir banka oturdum. Nereye gidiyordum sahi? Hangi açık adrese? Kafamı çevirir çevirmez bir kalabalık gördüm. Önce umursamadım da git gide artınca merak edip koşarak bakmaya gittim. Daha demin konuştuğum amca yerde yatıyordu. Elinde senin fotoğrafın. Afalladım. Elime baktım, fotoğraf ondaydı evet. Gözlerini araladı. 
-Al kızım sana getiriyordum, dedi.
-Te teşekkür ederim.
Gülümsedi yine. Nerden tanıyorsun gibi sorular bağrışıldı kulağımda. Tıransa geçmiştim. Mutluluğuna imrendiğim adam, gözümün önünde hayata gözlerini yumuyordu. Kaldırdılar ve yere düştü fotoğraf. Bağırdım ne dediğimi bilmeden...
   Boş duvara uyandım hıçkırarak. Etrafı süzüp odamda olduğumu anlayınca kucağımdaki fotoğrafı fark ettim. Mai ve Siyah'tık bugün. Sen maiydin ben siyahın en zifirisi. Günaydın mai, dedim. Bu gece yine birini öldürdün.