Gel, İstersen

Amelini sağdan alıp cennete koşar gibi,
Diplomanı alır almaz gel.
Sonra ilk maaşınla bir çift yüzük
Ve bir takım elbise belki.
İçine beyaz gömlek yakışır kirli sakalına.
Karşıma öyle çıkmak istemezsen 
-Bil ki umrumda olmayacak-
Sabah erkenden tıraş ol, öyle gel.
Bir de renkli, desenli papyonları severim
Beni bozar, demezsen onu da tak.
Tarama saçlarını, doğal olsun dersen.
Gözlük de hiç fena fikir değil.
Ayağına ne ayakkabı seversen onu giyin.
Dost başa, düşman ayağa derler
Ondan ayağına bakmam zaten
Ama klasik sevmem haberin olsun
Hatta mümkünse spor, bürokrat dahi olsan.
Koşarak gel, beraber büyüdüğün ahbabını özlemiş gibi
Ve karşılık bekleme lütfen, söz de verme
Bilmezsin, sözlere alerjim var hanidir.
Bu şiirler sana yazılmamış gibi
Tanışıklığımız bu hayattan evvelkiyle kalsın.
Belki sonrasına da gider bu hayatın, ne dersin?
Sanki beni çok sevmiş gibi
Bir papatyayla gel elinde.
Gül çok sıradan, sana yakışmaz.
Yalnızlıklarını koy bir beyaz papatyaya
Bensizliğini de ona yaz
Ben kendime benzetirim papatyaları
Onlar da benim gibi sarı, benim gibi beyaz...
Benim kadar masum, hatta benden de fazla biraz
Umursama,
Gel. 
Geçmişinle, geleceğinle
Elinde bir çift yüzükle
Hakkımda bildiklerinle, bilmediklerinle
Sana yazdığımı sandığın şiirlerimle
Gel.
Çünkü ben hiç utanmadım,
Bu şiiri sana yazdım.