Nedensiz

kara kaplı defterler yakılır

devirler kapanır, devirler açılır
gönül bu
bir o yana savrulur bir bu yana
bir martı gibi açar kanatlarını
rüzgarı hisseder bağrında
öylesine özgürdür
ama başını alıp da gitmez uzaklara
suyla oynar, balık avlar
bir tutanı yoktur ama
çekip gitmez, nedensiz
işte bir martı gibiyim şimdi soğuk Ankara gecelerinde
gönlüm özgür, kanatlarını açmış bekliyor
ağaçtan ağaca uçmak, bulutlarda saklanmak istiyor
ama martı bırakıp gitmiyor ya karayı
gönlüm de öyle işte
bırakıp gitmiyor
nedensiz..