*Belki

İçimde bir acı var, tarif edemiyorum.

Yutkunurken zorlanıyorum bir şeyler var nefes almamı zorlandıran, belki de gerçekler var acı bir şekilde yüzüme vuran. Yalnızım ben...
Tuhaf olan ne biliyor musun? Önceden yalnızlığıma alışmış ve mutluyken şimdi ise boğuyor beni. Boğuluyorum etrafa renk saçarken kendi içimde boğuluyorum. Hani olur ya filmlerde mağaranın çıkış yeri birden kapanır sadece küçük bir taşın yer değiştirmesi sonucu içeriye ışık vurur.
Ben kendimde onu göremiyorum, mağara da kilitli kalmışım ve görünen vuran ışık yok. Yolumu bulamıyorum. Sessizce oturup yardım bekliyorum. "Belki" diyorum, sadece bu kelime yetiyor. Belki bir gün mutlu bir yerde bulurum kendimi, belki mutlu olacağım yerde uyanacağım.
                                 Belki...