Sakalım olmasa da,
kirli kirpiklerim..
Yılların yırtıklarını dikmeye çalışıyorum,
elimde
saçından bozma ipliklerim.
Nefsinin nefesimi boğuşu,
nefsimin yok oluşu,
sevginin heves oluşu.
Ve
dudaklarına dokunan fincanı ağlatır,
telvenin gönül koyuşu.
Sahiden mi?
Hatıralar hatırlar mı?
Kahve sesli ince sızı mı?
Belki..
Hakkı hakikat olanın
gönlünden silemezler sevgiyi!
Batıkent'ten GOP'a
camı buharlaşan kaç vasıta varsa,
orada kaldı adının baş harfi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder