Anlayacağım

Böylesine aşikar ama anlatamadığım
Güzel duygularda buluşuyoruz

Çünkü sevmek böylesine nankör
Gözlerinde gördüğüm halde ben
Kalbin ısrarla saklamaya çalışıyor
Ve biz yeniden başa dönüyoruz
Yine kelebeklere ev sahibi midemiz
Avuçlarımız tabiat anadan nasipli
Bir elinle yüzüme dokunuyorsun sen
Tırnakların babamın kokusunu getiriyor
Burnum babam doluyor, özlüyorum

Ne naif bir davet bu sevgili!
Parmakların ne ince bir isyan
Nasıl bir hapsolmuşluk gözlerindeki
Yerini tutmaz "Beni bırakma!" diye bağırsan
Bundan gayrı yeminim olsun bırakmam
Zira ölene dek her fırsatta her mısraya
Konduracağım bir kafiye gibi adın.
Söyle sevgilim, pişman olmayacaksın
Ya da bak gözlerimdeki sana
"Anla!" de, söz, bu sefer anlayacağım.