Yazdım

Bu gece kimse için içmiyorum, kendim için de, dertlerim için de içmiyorum bu gece. Canım istediği için hiç değil, eğlenmek için -bizde öyle içkiler yok- sorusu bile komik.
Bu gece sadece ve sadece öğlen saatlerinde yalnız yatağımda, sessiz ve havasız evimde uyandığımda başımda saçma bir ağrı ve arka fonda Müslüm Gürses olsun istiyorum. Hayır bunlar senin özlediğim için değil, bunlar sadece yarına daha güzel uyanabilmek için. Kahvaltıda içeceğim biranın midemi bozup bozmayacağını düşünmek istemiyorum çünkü, uyandığımda gözlüklerimi aramak istemiyorum, onlar gözümde olsun istiyorum. Tuvalette içeceğim günün ilk sigarasını bile içerken seni düşünmek istemediğim için belki de, ya da omlete ölümüne pulbiber atmak için içiyorum -kekiksiz olmaz zaten-. Yemek yaparken sigaramı çakmakla değil ocak ateşinde yakmak istiyorum belki de. Belki de ben sadece sarhoş olmak istiyorum. Düşünemeyecek kadar çok sarhoş olmak. Sonra açık bir pencerenin önündeki koltukta sızmak istiyorum. Seni bana hissettirecek her şeyden kaçmak için belki de. Aslında ben sarhoş yazı yazmak istemiyordum. Ama. Yazdım.