Sondan İkinci Kibrit

Uyuyamıyorum.
Kahrolası çakmakların bir tanesinde bile gaz kalmamış.
İlk buluşmamızı yaptığımız kafeden kibrit vermişlerdi hatırlar mısın bilmem. Onu buldum. Hani “bundaki kibritler bittiğinde biz de biteriz” dediğin kibritler. Bir umutla açtım. İçinde iki tane çöp kalmış. Birini daha yaktım hiç acımadan. O söz aklıma gelip duruyordu. Diğerini yakmamak için ardı ardına içtiğim yedinci sigaramda yazıyorum bu yazımı.
Biz zaten bittik peki ya sen ne zaman biteceksin?