Bugünlerin hakimi korku,
güzelim.
Sanki hep oymuşçasına hem de.
Yazmaktan, konuşmaktan,
kelimelerden...
Bunlar benim değil ki
cancağızım,
pek bi anlamsızlar benim
ellerimde
nasıl korkmayacağım
kullanmaktan!
Bi o kadar da kullanılmış,
yıpranmışlar
Bugünlerin hakimi korku,
dostum.
Sanki hep o olacakmışçasına hem
de.
Sevmekten, sevilmekten, herkese
tatlı olan şeylerden...
Mantığın, kıyasın bi halta
yaradığı görülmemiş ki kardeşim
nasıl korkmayayım ben bu
karanlıkta!
Bundan sonrasını gelişigüzel
yazacağım
Mürekkep aktıkça kalemimin
ucundan,
sanki güzel şeyler artıyor bi
yerlerde.
En azından inansam olur diye
inanıyorum şu an.
Düşüncelerimi bir kenara
çıkartıp koyuyorum.
Pilot kalem, adını üstüne alıp
uçuşa geçiyor.
"Sevgili sevgililer,
kollarınızı sevdiğinize bağlayınız
Dalışa geçiyoruz!"
Yazım o kadar güzel görünüyor
ki şu an!
Sanki sadece arka arkaya
Atatürk imzaları atıyorum gibi.
Gibisi fazladır her zaman
Öyle söylerdi o.
O dediğim ben.
Ben arada bir söylerdim yani.
Heheyt!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder